Klimzowiec w Chorzowie: poznajcie historię osiedla

Na Klimzowcu na rogu ulic Gałeczki i Barbary stoi niewielki parterowy dom z ogródkiem. Na ogrodzeniu uważny przechodzień zauważy tabliczkę, że to obiekt zabytkowy i rok powstania: 1855. To najstarszy budynek w tej części miasta.

Kolejną tabliczkę oznaczającą zabytek znajdziemy kilkadziesiąt metrów dalej, tuż przed kościołem - na budynku z czerwonej cegły w którym teraz znajduje się przedszkole, a kiedyś była tu pierwsza klimzowiecka szkoła (powstała w roku 1866).

Klimzowiec to jedna z ładniejszych dzielnic Chorzowa. Ulokowana w pobliżu Parku Róż, dobrze skomunikowana, bezpieczna, z dobrą infrastrukturą, kilkoma szkołami wyższymi, basenem, dyskontami, otoczona zielenią - jest poszukiwanym i dobrym miejscem do zamieszkania.

Czy wiecie Państwo, jaką historię ma to miejsce?

Proszę przyjrzeć się ulicom: Barbary, Górniczej, Franciszkańskiej. Są ułożone równolegle do siebie, kończą się prostopadłą do nich ulicą Gałeczki. Za kościołem ten sam układ ma jeszcze Średnia i Młyńska.

To najstarsza część Klimzowca. Osiedle robotnicze, powstałe po tym, jak zarząd kopalni Król w latach 50. XIX wieku kupił od spadkobierców młynarza Klimzy ziemię i zbudował 24 budynki mieszkalne w 6 równoległych rzędach.

Kolonię nazywano Nowymi Hajdukami, ale potocznie mówiono o niej Klimzowizna albo Klimzowiec i tak już zostało. Nazwiskiem Klimzy oznaczono też jedną z uliczek dzielnicy. Nową kolonię zasiedlili w większości przybysze z terenów zaboru rosyjskiego.

Samodzielna parafia na Klimzowcu powstała dopiero w roku 1942, choć przygotowania do jej utworzenia trwały już od roku 1934.

Od połowy lat 30. trwała na Klimzowcu budowa drewnianego kościoła. Służył tutejszym mieszkańcom (a przez kilka lat także mieszkańcom z Górnego Tysiąclecia) do roku 1990.

Niewiele brakowało, a Klimzowiec miałby także stadion - plany jego budowy zostały niezrealizowane z powodu wybuchu wojny.