Planetarium Śląskie na archiwalnych zdjęciach i w prasie

Planetarium Śląskie

Planetarium Śląskie miało być pierwszym takim obiektem w Polsce. Projekt leżał gotowy już kilka lat. Powstał pod koniec lat 40. Stworzyli go krakowscy architekci, pod kierunkiem inżyniera Zbigniewa Solawy. W końcu, jego realizacji, podjęło się Stalinogrodzkie Przemysłowe Zjednoczenie Budowlane. Historia budowy jest krótka. W 1953 roku stanęły zabudowania w stanie surowym, a rok kolejny upłynął pod znakiem wykończenia i wyposażania w sprzęt astronomiczny. Planetarium wybudowano na tzw. wzgórzu parkowym, nieopodal Szwajcarskiej Doliny, 350 m n. p. m. – Bardzo dążyło do tego Towarzystwo Przyjaciół Astronomii, które prężnie działało od momentu zakończenia II wojny światowej – podkreśla Piotr Franta, architekt Parku Śląskiego i zaznacza, że również generał Jerzy Ziętek, przyłożył rękę do uruchomienia planetarium. – Powstało w okresie socrealizmu, ale jego architektura nie ma z nim nic wspólnego. To późny modernizm polski – wyjaśnia architekt.