Mariia Mykhailenko jest Ukrainką i będzie zdawać polską maturę w chorzowskim liceum

Mariia Mykhailenko jest ścisłowcem. W Dnipro chodziła do liceum, w którym był nacisk na przedmioty techniczne, głównie matematykę i fizykę. - Matematyka to mój ulubiony przedmiot - uśmiecha się Mariia. - Poza tym lubię też angielski, a kilka lat temu zdecydowałam, że chcę studiować w Polsce i zaczęłam się uczyć polskiego. Kurs trwał dwa lata. W ostatnim roku mieliśmy zajęcia z Polką, która nie znała ani rosyjskiego, ani ukraińskiego - opowiada.

Tydzień po rozpoczęciu wojny, Mariia z mamą wsiadły do pociągu ewakuacyjnego. - Z Dnipro do Lwowa jechałyśmy 14 godzin, potem dotarłyśmy do przejścia granicznego Krakowiec - Korczowa. Po stronie ukraińskiej stałyśmy 11 godzin, a po polskiej trzy. Po prawie dwóch dniach podróży dotarłyśmy do Chorzowa, bo tutaj od wielu lat mieszka mój brat - mówi maturzystka. - Pierwsze co zrobiłam, to sprawdziłam rankingi szkół średnich. „Słowak” był na pierwszym miejscu w Chorzowie, brat popytał znajomych o tę szkołę, okazało się, że jest fajna. Ja napisałam mejla do dyrektora, że bardzo chciałabym się tu uczyć, pozałatwiałam formalności i jestem. Bardzo mi się w tej szkole podoba.

Mariia, choć w tym roku ma dopiero 17 lat, podejdzie do polskiej matury. Będzie zdawać język polski, matematykę i angielski na poziomie podstawowym oraz matematykę i angielski na poziomie rozszerzonym. Najbardziej obawia się egzaminu z polskiego. - Streszczenia lektur czytam, bo wiadomo, że nie zdążyłam przeczytać wszystkich lektur, pod okiem nauczyciela polskiego napisałam wiele rozprawek. Na poziomie podstawowym polecenia mają być w języku ukraińskim. Wiem też, że poziom rozszerzony jest trudny, w Ukrainie nie ma takich dużych różnic między poziomami. Poza tym widać różnice programowe w przedmiotach wykładanych w polskiej i ukraińskiej szkole, to dotyczy między innymi fizyki - tłumaczy.

Mariia ma już plany dotyczące studiów. Chce studiować informatykę stosowaną w Krakowie. - Myślałam o Uniwersytecie Jagiellońskim, AGH i Uniwersytecie Ekonomicznym. Ale najpierw musi być matura - podkreśla.

W Ukrainie lekcje w szkole były w języku ukraińskim. - W domu mówiliśmy po rosyjsku, bo to wschodnia Ukraina. Gdybym tam podeszła do matury, to zdawałabym ukraiński, matematykę, fizykę i angielski - wylicza nastolatka. - Cały czas mam lekcje zdalne, zaliczam testy i przedmioty w mojej ukraińskiej szkole, bo chcę mieć świadectwo jej ukończenia. Mam kontakt z koleżankami i kolegami z mojej klasy. Kilkanaście osób wyjechało do Polski, Niemiec, jedna koleżanka do Szwajcarii. Ci, co zostali na miejscu, uczą się pod ciągłymi alarmami, strasznie tam jest. Wieczorem światło musi być wyłączone, trzeba się przystosować do takiego życia. My się martwimy o tatę, bo jest w takim wieku, że może być powołany do wojska. W Dnipro zostali starsi dziadkowie ze strony i mamy i taty, oni w ogóle nie myśleli o wyjeździe. Najbardziej to wszystko przeżywa mama, bardzo jest jej ciężko. W czasie rozmowy z tatą ciągle płacze. Gdy podjęliśmy w rodzinie decyzję o wyjeździe, była bardzo smutna. Gdyby nie ja, to na pewno nie przyjechałaby do Polski, zostałaby w Dnipro. Teraz uczy się polskiego, bo chciałaby znaleźć pracę w administracji. Wszyscy jej w tej nauce pomagamy - kończy Mariia.

Z danych Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Jaworznie wynika, że do polskiej matury w woj. śląskim podejdzie dziewięcioro uczniów - obywateli Ukrainy. Wielu ukraińskich nastolatków uczy się zdalnie w swoich macierzystych szkołach.